Sisa sisa akhir

Aku tak tahulah boleh pakai road to graduation ke apa sebab rasa macam nak rewind semula daripada Tahun Satu.

Itulah.

Kepala memang tengah berpinar-pinar.

Antara nak membesar memikul tanggung jawab yang sedia tergalas atau kekal dalam rangka kanak-kanak bersuka ria tak kisah. Yang penting dia dan dia sahaja. Gembira dalam dunia sendiri yang tak realistik.

------------------------------------------------------

Dengan segala macam perkara yang baru, sedetik aku takut untuk kahwin nikah. Aku tak imun lah dengan gaduh-gaduh tak manja, miscommunication terasa bagai. Dengan ramai orang cerai berai. Cuma aku kan hebat, tembok tu dah tebal sampai tak lut. Takkan tunjukkan apa-apa walau hati dah berair. Apa barang terasa-terasa ni. Dah lama sangat sampai aku tak perasan menyakiti hati kawan sebab malas fikir aku ni. Sebab aku dah penat bertahan dalam ombak yang sentiasa ganas. Aku pun bukan Jebat. Kadang aku fikir, aku ada peran ke di sini? Apa patut aku buat?

Sekejap lagi aku berangan-angan tinggi untuk menjadi seorang pengkaji, sekejap aku mahu kerja, kumpul duit banyak-banyak. Sekejap aku rindu pada god-concious aku zaman persekolahan. Suasana.

Kurang 2 saat sudah drama swasta cintan cintun tak lepas, shoujo, kesiangan, boros tu mujur tak sebab kedekut.

Lupa.

Kelupaan kronik.

Ulasan

Catatan Popular